സമയം കിട്ടുമ്പോഴൊക്കെ പാറു ചിത്രങ്ങള്‍ വരച്ചു.അങ്ങനെ ഇന്നതെന്നില്ല, തോന്നിയതൊക്കെ വരച്ചുക്കൂട്ടി..എന്ന് വെച്ച് വലിയ ചിത്രകാരി എന്നൊന്നും പറയാന്‍ പറ്റില്ല..ചിത്രം വരക്കാന്‍ വല്ല്യ ഇഷ്ടാണ്, അതോണ്ട് വരയ്ക്കുന്നു..
മിക്കതും അപൂര്‍ണങ്ങള്‍..,..മനുഷ്യരെ വരയ്ക്കാനാണ് തീരെ അറിയാത്തത്, എന്നാല്‍ അധികവും വരക്കുന്നത് മനുഷ്യരെയാണുതാനും. ശരിയായില്ലെന്ന് തോന്നുമ്പോള്‍ അവള്‍ അതിന്റെ മേലേ നിറങ്ങള്‍ കോരിയൊഴിച്ചു..എന്ത് അപാകതകളും ചായമടിച്ച് മറയ്ക്കാമെന്നാണല്ലോ പൊതുവേയുള്ള ഒരു ധാരണ..!
പക്ഷെ, അതുകൊണ്ടല്ല..നിറങ്ങള്‍ അങ്ങനെ കൂടിക്കലര്‍ന്ന്, നിറക്കുട്ടികളുണ്ടായി പിന്നെയവ ഒഴുകിയൊലിച്ച് നാലുപാടും പടരുന്നത് കാണാനാണ് അവളങ്ങനെ ചെയ്തിരുന്നത്. കുറെ നേരം അങ്ങനെ നോക്കിയിരിക്കുമ്പോ എവിടെ നിന്നെന്നറിയാതെ ചുണ്ടത്ത് വന്നുവീഴുന്ന പുഞ്ചിരിപ്പഴങ്ങളും നുണഞ്ഞിറക്കി, കൂട്ടത്തില്‍ കല്യാണിയെയും ഒന്ന് സ്മരിച്ച്.........
പൂച്ചകളുടെ പടങ്ങള്‍ വരച്ചിരുന്ന, അര്‍ഥമറിയാതെ വായിച്ചുക്കൂട്ടിയ അക്ഷരങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ എവിടെയോവെച്ചു വല്ലാത്തൊരു അടുപ്പം തോന്നിയ കല്യാണി..അവളങ്ങനെ ഇടയ്ക്കും വഴിക്കുമൊക്കെ ഓര്‍മയില്‍ കയറിയിറങ്ങി പോകും.ആര്‍ക്കറിയാം,വല്ല മുജ്ജന്മബന്ധവും ഉണ്ടായിരിക്കും...
പറഞ്ഞുവന്നത് പാറുവിന്‍റെ കഥയായിരുന്നു..എന്റെ ഒരു കാര്യം..!!
പറഞ്ഞുവന്നത്,
കാണുന്ന സ്വപ്നങ്ങളെല്ലാം അവള്‍ വരച്ചുവെച്ചു..എല്ലാമൊന്നുമല്ല..ഒരിക്കലും മറക്കരുതെന്നുള്ളവയും പിന്നെ ഒരിക്കല്ലെങ്കിലും ഒന്നു സത്യമായിരുന്നെങ്കില്‍ എന്നാഗ്രഹിച്ചിരുന്നവയും.!!
അക്കൂട്ടത്തിലുണ്ടായിരുന്ന വളരെ പഴയൊരു ചിത്രമാണ്‌,
ഒരു വല്ല്യേട്ടനും ഒരു കുഞ്ഞിപ്പാറുവും..
ഏട്ടന്‍റെ വിരല്‍തുമ്പില്‍ തൂങ്ങി കടല്‍ തീരത്തൂടെ, വച്ചുവാണിഭക്കാരന്‍റെ കയ്യിലേ കാറ്റാടികളിലേക്കും നോക്കി നടക്കുന്ന പാറു..
ആ ചിത്രം അവള്‍ടെ ആക്രിപ്പെട്ടിയുടെ ആഴങ്ങളിലെവിടെയോ മറക്കപ്പെട്ടു കിടക്കുകയായിരുന്നു..
അങ്ങനെയിരിക്കെ ഒരു ദിവസം അതങ്ങ് പൊങ്ങിവന്നു..!
അവളതിനു പുതിയ നിറങ്ങള്‍ കൊടുത്തു.ഏട്ടന്‍റെ മുഖത്ത് വലിയോരു കണ്ണട വരച്ചു,
വച്ചുവാണിഭക്കാരന്‍റെ കച്ചവടം ബല്ലൂണുകളിലേക്കുംകൂടി വികസിപ്പിച്ചു.
പാറുവിന്‍റെ മുഖത്ത് ഇത്തിരി ശാഠ്യം വരുത്തി..
ഇത്തവണ നുണഞ്ഞിറക്കിയ പുഞ്ചിരിപഴങ്ങള്‍ക്ക് പതിവിലേറെ മധുരമുണ്ടായിരുന്നു....
അപ്പഴാണ് കല്ല്യാണി വരുന്നത്. ഒരുപാട് പറയാനുണ്ടായിരുന്നു അവളോട്.
കഥകള്‍ പറഞ്ഞു മുഴുമിക്കുന്നത് മുന്‍പ്‌ പക്ഷെ , ഒരു മഴ പെയ്തു.
ട്ടോ..പൊത്തോന്നു ഒരു മഴ..!!തീരെ നിനച്ചിരിക്കാത്ത നേരത്ത്..!!!
ചിത്രം മുഴുവന്‍ നശിച്ചു. കടലാസുപോലും കീറിപോയി. ഓടിവന്ന് അതൊക്കെ പെറുക്കിയെടുക്കുമ്പോഴേക്കും കല്ല്യാണിയും പൊയ്ക്കളഞ്ഞു. തിരയും തീരവും പാറുവും ബാക്കിയായി..വാങ്ങിതരാതിരുന്ന കുപ്പിവളകള്‍ കൊണ്ട്കയറി കാലു മുറിഞ്ഞു..ഉള്ളില്‍ ചോര പൊടിഞ്ഞു..
അവളോടും പറയാന്‍ ഒത്തില്ല, "കുഞ്ഞേട്ടായീന്നു വിളിച്ചത് വെറുതെയായിരുന്നില്ല" എന്ന്.
മനസ്സിലാക്കിയിട്ടുണ്ടാവുമോ ആവോ..!!
പറയാന്‍ പറ്റാതെ പോയ വാക്കുക്കള്‍ ഗതികിട്ടാത്ത ആത്മാക്കളെ പോലെ അലഞ്ഞുതിരിയുമെന്നാണ് കല്യാണി പറയാറുള്ളത്.അപ്പൊ നടക്കാതെ പോയ സ്വപ്നങ്ങളോ?.ചോദിക്കാനൊത്തുമില്ല..
പറയാന്‍ വന്ന കഥയെയും പറഞ്ഞു വിട്ടു ഞാന്‍..!!!,!!
വാക്കാത്മക്കള്‍ക്ക് കൂട്ടാകുമെങ്കില്‍ ആകട്ടെ..
.jpg)
.jpg)